Չե՞ք կարող սպասել Մուրակամիի սպանության կոմենդատորին: Փորձեք պինդ խաշած հրաշքների աշխարհը և աշխարհի վերջը

Անցյալ շաբաթ Ճապոնիայում լույս տեսավ Հարուկի Մուրակամիի շատ սպասված նոր վեպի՝ «Kishidancho Goroshi» (Սպանելով Commendatore-ին): Մեզ Եվրոպայում և Ամերիկայում դիմավորեցին սովորական տեսարաններով, երբ ճապոնական ամբոխը շտապում էր գրախանութներ, ժպտացող դեմքեր, որոնք բռնում էին գրքի թարմ օրինակները և ցանկանում էին սուզվել այնտեղ: Որպես Մուրակամիի մեծ երկրպագու՝ հրատարակչական շրջանի այս պահին է, որ իմ զգացումը Սպասումը, որը երանգավորված է մի փոքր խանդով, իսկապես սկսում է դուրս գալ վերահսկողությունից: Չեմ համբերում կարդալու այս գիրքը:

Սակայն թարգմանության գործընթացը հաճախ կարող է երկար տևել։ (Մենք դեռ սպասում ենք Մուրակամիի «Տղամարդիկ առանց կանանց» պատմվածքների վերջին ժողովածուի հրատարակմանը, որը թարգմանվելու և թողարկվելու է այստեղ՝ Մեծ Բրիտանիայում: Այսպիսով, մինչ դուք սպասում եք, կամ սպասում եք տեսնելու, թե ինչի մասին է այս ամբողջ աղմուկը, ես կցանկանայի: խորհուրդ եմ տալիս անել այն, ինչ անում եմ և մտնել Մուրակամիի հետին կատալոգ: Այն լի է քիչ հայտնի գոհարներով և լիարժեք դասականներով: Իմ անձնական ընտրությունը կլինի «Հրաշքների աշխարհը և աշխարհի վերջը»:

Վաղ գլուխգործոց

Սա Մուրակամիի իմ կարդացած առաջին գրքերից մեկն էր: (Առաջինը Sputnik Sweetheart-ն է՝ մելանխոլիկ ևտարօրինակ սիրո պատմություն, այնպիսին, ինչպիսին Մուրակամին այնքան լավ է գրում, և կատարյալ նրանց համար, ովքեր սիրում էին «Նորվեգական փայտը»՝ իր ամենահայտնի վեպը։) «Հրաշքների աշխարհը և աշխարհի վերջը» հաճախ անտեսվում է, բայց ես կասեի, որ դա նրա վաղ շրջանն է։ գլուխգործոց, որը լիովին ընդգրկում է ֆանտաստիկությունը, որը զտվում է իր հետագա ստեղծագործություններում, ինչպիսիք են 1Q84-ը և The Wind-Up Bird Chronicle-ը: Այն արժանացել է Տանիզակիի հեղինակավոր մրցանակին 1985 թվականին և իսկապես ամրապնդել է Մուրակամիի գրական հեղինակությունը Ճապոնիայում: (Մրցանակի նախկին դափնեկիրների թվում էին Կոբո Աբեն և Նոբելյան մրցանակակիր Քենզաբուրո Օեն, փաստորեն, Ուեի «Լուռ լացը» կամ Աբեի «Կինը ավազի մեջ» ստեղծագործությունները նույնպես հիանալի ընթերցանություն կունենան, մինչ դուք կսպասեիք «Killing Commendatore»-ի թարգմանությանը:):

Պիշտ խաշած

Խոստովանում եմ, որ «Հարդախաշ հրաշքների աշխարհը և աշխարհի վերջը» վերնագիրը մի քիչ բերանից բերան է, բայց այն արտացոլում է երկու տարօրինակ և շատ տարբեր պատմություններ, որոնք փոխարինում են գրքի յուրաքանչյուր գլուխ: «Կոշտ խաշածը» նշան է Ռայմոնդ Չենդլերի՝ Մուրակաամիի սիրելի վիպասաններից մեկի դետեկտիվ գրականությանը, ում նա թարգմանել է ճապոներեն: Վեպի այս հատվածները՝ կենտ համարակալված գլուխները, դետեկտիվ և գիտաֆանտաստիկ ֆանտաստիկայի ոգևորիչ խառնուրդ են: Դա ինձ հիշեցնում է Ուիլյամ Գիբսոնի Count Zero-ն՝ սնահավատության և տեխնոլոգիայի իր միաձուլմամբ, ինչպես նաև մրցակից կազմակերպությունների հետ, որոնք պայքարում են տվյալների համար: Պատմողը հայտնվում է այս կոնֆլիկտի կենտրոնում՝ Տոկիոյի կոյուղու համակարգում գաղտնի լաբորատորիայում առեղծվածային գիտնականի համար առաջադրանք կատարելիս… դա դառնում է ավելի տարօրինակ, փառավոր:

Աշխարհի վերջը

TheԳրքի մյուս գլուխները տեղի են ունենում մի տարօրինակ երազային, գրեթե հեքիաթային միջավայրում. անանուն Քաղաք, որտեղ ոսկե գազանները (միաեղջյուրները, բայց ոչ այնպես, ինչպես դուք գիտեք նրանց) հեղեղված են հսկա Դռնապանի կողմից, և ստվերներին թույլ չեն տալիս: մտնել և պետք է ապրեն իրենց տերերից առանձին. մի վայր, որտեղ նպատակն ու հիշողությունը ցրվել են: Անժամկետության զգացում առաջանում է ներկա ժամանակի անցման միջոցով (թարգմանության նորամուծություն), որը հակադրում է այն կոշտ եռացրած հատվածների ոճին: Մուրակամիի լեզվի կառավարումը, այս աշխարհի և՛ ապակողմնորոշումը, և՛ գեղեցկությունը փոխանցելու նրա կարողությունը մնացել է ինձ հետ: Նկարագրությունները շարունակվում են, ինչպես սիրելի երգի ավարտական նոտաները՝ երանգավորված կարոտով և մելամաղձությամբ:

Ես չեմ փչացնի բացահայտումը (նախազգուշացնեք, որ այս գրքի շատ համառոտագիրներ կան, այնպես որ խուսափեք դրանցից), բայց ամեն ինչ այնպես չէ, ինչպես թվում է Քաղաքում: Երբ Մուրակամին լուծում է վեպի երկու ուղղությունների միջև կապը, այն ավարտվում է իսկապես ազդեցիկ ավարտով: Մուրակամին վարպետ հեքիաթասաց է և այստեղ իր լավագույն մարզավիճակում է՝ համատեղելով տարբեր տարրերը հիանալի ամբողջության մեջ: Roll on Killing Commendatore !